ارزیابی انتقادی صورت‌بندی نظری امنیت اجتماعی در ایران

متناسب با پیچیده‌ترشدن روابط اجتماعی در جوامع امروزی، فهم گسترده‌‌تری از امنیت حاصل شده است، آن‌چنان‌که از وجه نظامی با مرجعیت حاکمیت فراتر رفته و ابعاد اقتصادی، اجتماعی‌، زیست‌‌محیطی، و سیاسی را نیز دربر گرفته است. در این زمینه تعاریف نوینی از امنیت صورت‌‌بندی شده که ازجمله مهم‌ترین آن‌ها مفهوم امنیت اجتماعی است. بنابه این مهم، در این مقاله به تجزیه و تحلیل سه اثر عمده و شاخصی پرداخته می‌شود که در تلاش برای صورت‌بندی نظری امنیت اجتماعی در جامعة ایران‌اند. با این توضیح کتاب درآمدی نظری بر امنیت جامعه‌ای نوشتة قدیر نصری (1390) دربارة شناسایی اصول و محورهای امنیت اجتماعی در نظریه‌‌های گوناگون و مؤلفه‌‌های اصلی امنیت اجتماعی در ایران برمبنای این محورها؛ کتاب  امنیت اجتماعی‌شده؛ رویکرد اسلامی (1392) اثر اصغر افتخاری دربارة شناسایی الگوی امنیت اجتماعی در گفتمان اسلام و پیش‌نهاد اصول عملیاتی برای تقویت و تحکیم امنیت اجتماعی در جامعة اسلامی؛ و کتاب جامعه‌شناسی تاریخی امنیت در ایران (1391) اثر میرسندسی، که درکی عمیق از امنیت اجتماعی برمبنای تحولات تاریخی ایران را جست‌وجو می‌‌کند، سه اثری‌اند که در تحقیق حاضر، ضمن معرفی آن‌ها، تلاششان در صورت‌‌بندی مفهوم امنیت اجتماعی در جامعة ایران به‌لحاظ شکلی و محتوایی نقد و بررسی می‌شود.